Znany polski ekonomista, profesor Leszek Balcerowicz, będzie przedstawicielem prezydenta Petra Poroszenki w rządzie Ukrainy. Były polski wicepremier będzie zasiadał także w komitecie nadzorującym wdrożenie reform gospodarczych na Ukrainie. Celem zespołu jest zwiększenie zaufania MFW (Międzynarodowego Funduszu Walutowego) oraz, w dalszej perspektywie, pogłębienie integracji z Unią Europejską.

Miejmy nadzieję, że profesor Balcerowicz będzie dobrym kandydatem na oczyszczanie Ukrainy z socjalistycznego myślenia. Ze względu na historię Ukrainy, tamtejsze społeczeństwo jest dotknięte socjałem dużo bardziej niż polskie. Szczególnie pamiętana jest idea „and vodka for all”, która sprowadza się do tego, że władza rozdaje minimalne świadczenia ludziom, którzy piją wódkę i marzą o wielkości swojego Państwa, a sama nie podlega żadnej kontroli i robi co chce, w szczególności niszcząc wszelkich oponentów politycznych. Tego radzieckiego wzorca Ukraina ma już widać dość, i dlatego opowiada się za reformami ekonomicznymi, a w tym ma dopomóc profesor Balcerowicz. Trzymamy kciuki!

Wsparcie Ukrainy w utrwalaniu jej niepodległości stało się jednym z istotnych założeń polskiej polityki zagranicznej. Polska silnie wspierała pokojową i  demokratyczną Pomarańczową Rewolucję na Ukrainie w roku 2004. Continue reading →

Najpopularniejszą teorią powstania nazwy „Ukraina” jest prasłowiańskie „U Kraja”, co oznacza teren przygraniczny, krańcowy. Jest to wersja lingwistów i historyków z XIX i XX wieku. Słowo krajb (b to znak miękki) oznacza w języku pierwotnym wszystkich Słowian krawędź lub granicę. W dzisiejszym rosyjskim „okraina” oznacza przedmieścia, a kraj oznacza teren przygraniczny. Użycie „Ukraina” w języku Słowian było podobne jak Denmark w języku angielskim. „Mark” w słowie Denmark oznacza teren przygraniczny (w tym przypadku Dania była na granicy Imperium Rzymskiego).

W szesnastym wieku, w tekstach polskich i rosyjskich „Ukraina” była to okręg graniczny na południe i wschód od Kijowa i dlatego często utożsamiany był z „województwem Kijowskim” I Rzeczypospolitej. W XIX wieku, kiedy zaistniał Ukraiński romantyzm i nacjonalizm, nazwa „Ukraina” została zaadoptowana jako nazwa całego państwa. Ta wersja powstania nazwy kraju jest zgodna z „Encyklopedią Ukrainy” publikowaną przez Uniwersytet w Toronto oraz ze słownikiem etymologicznym języka ukraińskiego.

Na niektórych łacińskich mapach i innych dokumentach, słowo Ukraina jest wyjaśnione lub tłumaczone jako  „Maringalia”, dodatkowo potwierdza powyższą teorię. Jedna z map opublikowana w 1648 i przedstawiającą dolinę Dolnego Dniepru, jest zatytułowana Delineatio Generalis Camporum Desertorum vulga Ukraina, co oznacza „Ogólne Przedstawienie  pustych równin, w języku potocznym Ukraina”, co potwierdza fakt, że słowo „Ukraina” było wtedy używane w języku powszechnym, nie tylko na mapach.