Popołudniowa herbata, najbardziej typowy z angielskich zwyczajów związanych z piciem herbaty, jest tradycją liczącą sobie niewiele wieków. Zwyczaj picia herbaty datuje się na 3 tysiąclecie przed Chrystusem i pochodzi z Chin. Został on spopularyzowany w Anglii podczas lat sześćdziesiątych XVII wieku przez Króla Karola II i jego żonę, córkę króla Portugalii Katarzynę de Braganza. Dopiero w połowie XVII wieku pojęcie „popołudniowej herbaty dopiero się pojawiło.
Zwyczaj popołudniowego picia herbaty został wprowadzony w Anglii przez Annę, siódmą Księżnę Bedford, w roku 1840. Ta księżna bywała głodna około czwartej po południu. Tak jak w całej Wielkiej Brytanii, wieczorny posiłek podawano dość późno, około ósmej wieczorem, co powodowało, że pomiędzy lanczem a kolacją była bardzo długa przerwa. Księżna prosiła aby podano jej do pokoju herbatę, chleb i masło (niewiele wcześniej Książę Sandwich wymyślił sandwiche, czyli dwie kromki chleba przekładane wędliną). Dodatkowo prosiła, aby podano jej również ciasto. Taki posiłek stał się nawykiem Księżnej i zaczęła zapraszać znajomych, aby jej towarzyszyli przy takim posiłku.
Tak przerwa późnym popołudniem stała się modnym sposobem na kontakt między ludźmi. W latach osiemdziesiątych XIX wieku kobiety z wyższych sfer przebierały się w długie suknie, rękawiczki i kapelusze i zasiadały do popołudniowej herbatki podawanej zwykle w bawialni pomiędzy 4 a 5 po południu.
Tradycyjna popołudniowa herbata (to nazwa posiłku) oprócz napoju składa się z deserowych kanapeczek (szczególnie z cienko pokrojonym ogórkiem), bułeczek, gęstej śmietany i przyprawami. Podawano także ciastka i ciasta. Herbata indyjska lub cejlońska nalewało się ze srebrnych czajniczków do delikatnych filiżanek z chińskiej porcelany (produkowanej ze spopielonych kości zwierząt).
Dzisiaj jednak w przeciętnym angielskim domu na przedmieściu, popołudniowa herbata to po prostu herbatniki albo małe ciastko i dzbanek herbaty, zwykle parzonej z torebki. Świętokradztwo!
Aby zapoznać się z angielską tradycją picia herbaty, odwiedź jeden z najlepszych londyńskich hoteli lub możesz wybrać się do przybytku zwanego „tea room”, wciąż popularnego na zachodzie kraju. Należy pamiętać, że brytyjczycy piją herbatę tylko i wyłącznie ze śmietaną.
Słynna jest zwłaszcza herbata z Devonshire. Wspaniałą ofertę tradycyjnej popołudniowej herbatki mają hotele, takie jak the Rits, the Savoy, Claridges, a także można spróbować jej w Harrods, domu towarowym we wschodnim Londynie.